Η λέξη Μπερές προέρχεται από την Γαλλική Γλώσσα, ουσιαστικό αρσενικό Beret και είναι ο μάλλινος πίλος των ορεινών κατοίκων της Γασκωνίας, αρχαίας χώρας της μεσημβρινής Γαλλίας η οποία οφείλει τη σημερινή ονομασία της στους Ουάσκωνας ή Βάσκωνας (Βάσκοι).
Σε στρατιωτική χρήση με την ακριβώς σημερινή του μορφή ο μπερές κάνει την εμφάνιση του περί το έτος 1644 στους Αγγλικούς Εμφυλίους Πολέμους.
Στα Τεθωρακισμένα ο μπερές υιοθετείται πρώτη φορά από τους Γάλλους Αρματιστές Αξιωματικούς κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο το έτος 1917 και ήταν ιδιαίτερα αρεστός στους βετεράνους οπλίτες με αποτέλεσμα να διαδοθεί αυτόματα σε όλα τα πληρώματα σαν μόδα. Το χρώμα του Μπερέ επιλέχθηκε μαύρο ή μπλε σκούρο καθαρά για εργονομικούς λόγους, διότι οι λεκέδες από τα λάδια και τα γράσα φαίνονταν λιγότερο.
Ο Μαύρος Μπερές στον Ελληνικό Στρατό υιοθετείται το 1941 στην Μέση Ανατολή ακολουθώντας την εμφάνιση του Αγγλικού Στρατού. Οι πρώτοι που τον φόρεσαν ήταν τα Ελληνικά πληρώματα των Lynx ΙΙ, Κάρριερς και Μάρμον Χάριγκτον που εκπαιδεύτηκαν και πολέμησαν στην Μέση Ανατολή. Επισήμως τον Αύγουστο του 1942 συγκροτήθηκε στην Μέση Ανατολή ο Ιερός Λόχος με Διοικητή τον Επίλαρχο Ανδρέα Καλλίνσκη υιοθετώντας ενδυματολογικά τις στολές των Άγγλων Κομάντο με τον διάσημο πράσινο μπερέ. Μπερέ φόρεσαν και πολλοί άνδρες σε όλες τις αντιστασιακές οργανώσεις στον Ελλαδικό χώρο. Με την απελευθέρωση από την Γερμανική κατοχή ο Μπερές υιοθετείται από τον Ελληνικό Στρατό με διάφορα χρώματα ανάλογα με το όπλο, μαύρο για τα Τεθωρακισμένα, πράσινο για τις Ειδικές Δυνάμεις, μπλε για τους Πεζοναύτες, κόκκινο για την Αεροπορία Στρατού και χακί για τα άλλα όπλα, μέχρι το Μάιο του 1979 οπότε αντικαταστάθηκε με το δίκοχο, εκτός από τα Τεθωρακισμένα την Αεροπορία Στρατού και τις Ειδικές Δυνάμεις.
Μετά το 1945 ο μαύρος μπερές είναι το κάλυμμα της κεφαλής των τεθωρακισμένων δυνάμεων των περισσοτέρων κρατών και θεωρείται ΣΥΜΒΟΛΟ ΕΠΙΛΕΚΤΩΝ ΜΟΝΑΔΩΝ, σε όλο τον κόσμο.
