ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Από τη σύσταση του νεοελληνικού κράτους, η μορφή της στράτευσης στον Ελλαδικό χώρο πέρασε από πολλά στάδια. Το 1825   καθιερώθηκε η   μερική υποχρεωτική στράτευση των Ελλήνων με κλήρωση (επιλογή ενός στρατιώτη 18-30 ετών ανά 150 κατοίκους κάθε πόλης ή χωριού ). Από το μέτρο αυτό προήλθε ο όρος «κληρωτός», που ίσχυσε στην στρατολογική νομοθεσία (παρά την προ πολλού κατάργηση του συστήματος της δια κλήρου επιλογής) μέχρι το έτος 1988, οπότε και αντικαταστάθηκε με τον όρο «οπλίτης».

Από την 1-1-1880 καθιερώθηκε στην Ελλάδα το σύστημα της καθολικής υποχρεωτικής στράτευσης, που ισχύει μέχρι και σήμερα και επιβάλλεται από τις διατάξεις του ισχύοντος Συντάγματος. Ειδικότερα σύμφωνα με το άρθρο 4 του Συντάγματος, «κάθε Έλληνας που μπορεί να φέρει όπλα, είναι υποχρεωμένος να συντελεί στην άμυνα της Πατρίδας σύμφωνα με τους ορισμούς των νόμων». Το συνταγματικό άρθρο εξειδικεύεται νομοθετικά στον ισχύοντα σήμερα στρατολογικό νόμο (Νόμος 3421/2005 “Στρατολογία των Ελλήνων και άλλες Διατάξεις” (ΦΕΚ 302/13-12-2005,τ.Α.). Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Νόμου 3421/05 «όλοι οι Έλληνες από την 1η Ιανουαρίου του έτους, κατά το οποίο διανύουν το δέκατο ένατο έτος της ηλικίας τους, έχουν υποχρέωση στράτευσης στις Ένοπλες Δυνάμεις, σύμφωνα με τις διατάξεις του ίδιου νόμου».