Μία από τις πιο ένδοξες σελίδες της ελληνικής ιστορίας αποτελεί η μάχη Κιλκίς-Λαχανά, που σηματοδότησε τη ραγδαία προέλαση του Ελληνικού Στρατού για την οριστική απελευθέρωση της Μακεδονίας.

Μετά τη νικηφόρα έκβαση του Α΄ Βαλκανικού Πολέμου, οι σχέσεις μεταξύ των συμμάχων, Ελλάδας και Βουλγαρίας, επιδεινώθηκαν λόγω των εδαφικών διεκδικήσεων στη Μακεδονία. Η αιφνιδιαστική επίθεση των Βουλγάρων στις 16 Ιουνίου σε όλο το μήκος του μετώπου, από την περιοχή του Πολυκάστρου έως την περιοχή του Παγγαίου, και η συνακόλουθη σύμπτυξη των ελληνικών τμημάτων προκαλύψεως, κατέδειξαν ότι επρόκειτο για εκδήλωση γενικής επίθεσης και όχι απλώς για μεθοριακά επεισόδια. Ωστόσο, η ταχεία και αποτελεσματική αντίδραση του Ελληνικού Στρατού ανάγκασε τους Βουλγάρους να αποσυρθούν στην κύρια αμυντική τοποθεσία στην περιοχή Κιλκίς-Λαχανά. Η μάχη διεξήχθη από τις 20 έως τις 21 Ιουνίου 1913, όταν, μετά την επίθεση των Βουλγάρων κατά των πρώην συμμάχων τους, οι ελληνικές δυνάμεις, υπό το διάδοχο Κωνσταντίνο, εξαπέλυσαν γενική και συντονισμένη αντεπίθεση με στόχο την κατάληψη των ισχυρά οχυρωμένων βουλγαρικών θέσεων στην περιοχή Κιλκίς-Λαχανά.

Έπειτα από σκληρό αγώνα, τα ελληνικά στρατεύματα επικράτησαν των βουλγαρικών «δια της λόγχης». Οι μάχες ήταν σφοδρές και αιματηρές. Οι Έλληνες στρατιώτες, με πείσμα και αυταπάρνηση, απέκρουσαν τις επιθετικές ενέργειες των Βουλγάρων, με μεγάλες απώλειες εκατέρωθεν. Η νίκη αυτή, απόρροια του υψηλού ηθικού, της ανδρείας και του ηρωισμού των Ελλήνων μαχητών, απέφερε, εκτός από την απελευθέρωση των πόλεων, τη σύλληψη αιχμαλώτων και την κυρίευση σημαντικού πολεμικού υλικού.

Η μάχη Κιλκίς-Λαχανά είναι μία από τις φονικότερες μάχες του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου, αποτελώντας, συνάμα, σύμβολο θυσίας, ανδρείας, αλλά και σημείο καμπής, καθώς άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση της ανατολικής Μακεδονίας, αποτρέποντας την υλοποίηση του ονείρου της Μεγάλης Βουλγαρίας.

#ΕλληνικόςΣτρατός, #HellenicArmy