ΣΟΥΛΦΑΜΕΘΟΞΑΖΟΛΗ – ΤΡΙΜΕΘΟΠΡΙΜΗ

ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΗΣΤΗ

Περιεχόμενα
1. ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΥ ΠΡΟΪΟΝΤΟΣ
1.1 Ονομασία
1.2 Σύνθεση
1.3 Φαρμακοτεχνική μορφή
1.4 Περιεκτικότητα
1.5 Περιγραφή - Συσκευασία
1.6 Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία
1.7 Παρασκευαστής - Συσκευαστής

2. ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΑΣ
2.1 Γενικές πληροφορίες
2.2 Ενδείξεις
2.3 Αντενδείξεις
2.4 Ειδικές προφυλάξεις και προειδοποιήσεις κατά τη χρήση
2.4.1 Γενικά
2.4.2 Κύηση και γαλουχία
2.4.3 Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων
2.4.4 Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις για τα περιεχόμενα έκδοχα
2.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα ή ουσίες
2.6 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης
2.7 Yπερδοσολογία
2.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες
2.9 Ημερομηνία λήξης του προϊόντος
2.10 Ιδιαίτερες προφυλάξεις για τη φύλαξη του προϊόντος

3. ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΡΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΩΝ

4. ΤΡΟΠΟΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ

1.1 Ονομασία

Σουλφαμεθοξαζόλη - Τριμεθοπρίμη

1.2 Σύνθεση

Δραστικές ουσίες: Σουλφαμεθοξαζόλη, Tριμεθοπρίμη.

Έκδοχα: Πολυβινυλοπυρολιδόνη, γλυκολικό νατριούχο άμυλο, άμυλο αραβοσίτου, τάλκης, μαγνήσιο στεατικό.

1.3 Φαρμακοτεχνική μορφή

Δισκία.

1.4 Περιεκτικότητα

Κάθε δισκίο περιέχει Σουλφαμεθοξαζόλη 400g , Τριμεθοπρίμη 80mg.mg

1.5 Περιγραφή - Συσκευασία

Τα δισκία Σουλφαμεθοξαζόλης -Τριμεθοπρίμης είναι στρογγυλά, χρώματος λευκού-υπόλευκου..

Κουτί των 60 δισκίων κλεισμένα σε 5 blisters των 12 δισκίων..

1.6 Φαρμακοθεραπευτική κατηγορία

Αντιβακτηριακοί παράγοντες για συστηματική χορήγηση.

1.7 Παρασκευαστής - Συσκευαστής

Στρατιωτικά Φαρμακευτικά Εργαστήρια της 441 ΑΒΥΥ.

2.1 Γενικές πληροφορίες

Η Σουλφαμεθοξαζόλη αναστέλλει τη σύνθεση από το βακτήριο του διυδροφυλλικού οξέος (DHFR), διότι ανταγωνίζεται το παρααμινοβενζοϊκό οξύ, προκαλώντας βακτηριόσταση. Η Τριμεθοπρίμη αναστέλλει αντιστρεπτά την αναγωγάση του διυδροφυλλικού οξέος (DHFR) του βακτηρίου, ενός ενζύμου που δρα στη μεταβολική οδό του φυλλικού μετατρέποντας το διϋδροφυλλικό σε τετραϋδροφυλλικό. Επομένως, η Σουλφαμεθοξαζόλη και η Τριμεθοπρίμη αναστέλλουν δύο συνεχόμενα στάδια στη βιοσύνθεση των πουρινών και κατ'επέκταση των νουκλεϊκών οξέων. Αναλόγως των συνθηκών μπορεί η επίδραση αυτή να σκοτώσει το βακτήριο.

Μετά την από στόματος χορήγηση, η Σουλφαμεθοξαζόλη και η Τριμεθοπρίμη απορροφώνται γρήγορα και σχεδόν στη συνολική ποσότητα από το ανώτερο τμήμα του γαστρεντερικού σωλήνα. Η παρουσία τροφής δεν επηρεάζει την απορρόφηση. Οι μέγιστες συγκεντρώσεις στο αίμα επιτυγχάνονται μία με τέσσερις ώρες μετά την κατάποση και τα επιτυγχανόμενα επίπεδα είναι δοσοεξαρτώμενα. Καμία από τις δύο ουσίες δεν έχει κάποια επίδραση στις συγκεντρώσεις της άλλης ουσίας που επιτυγχάνονται στο αίμα.

2.2 Ενδείξεις

Λοιμώξεις ουροποιητικού από ευαίσθητα στελέχη κολοβακτηριδίου, Ε. Coli, Klebsiella Enterobacter, πρωτέα Mirablis, πρωτέα Vulgaris & Morganella Morganii. Προστατικές λοιμώξεις, συγκέλλωση από ευαίσθητα στελέχη S. Sonnei και Flexneri όταν απαιτείται αντιμικροβιακή θεραπεία, σαλμονέλλωση, τοξοπλάσμωση, και τυφοειδής πυρετός. Σε παροξύνσεις χρόνιας βρογχίτιδας που οφείλεται σε ευαίσθητα είδη S. Pneumonia και Η. Influenzae, οξεία παραρινοκολπίτιδα, οξεία μέση ωτίτιδα, νοκαρδίαση, πνευμονία από Pneumonocystis Proved (PJP) (πρώην πνευμονοκύστη Carinii) και για προφύλαξη από PJP σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς εφόσον θεωρείται ότι βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν πνευμονία από P. Jiroveci. Βρουκέλλωση σε συνδυασμό με γενταμικίνη ή ριφαμπικίνη και σε μελιοείδωση σε συνδυασμό με κεφταζιδίμη ή κεφοπεραζόνη/σουλμπακτάμη.

2.3 Αντενδείξεις

Δεν πρέπει να δίνεται σε άτομα με υπερευαισθησία στη Σουλφαμεθοξαζόλη ή Τριμεθοπρίμη, μεγαλοβλαστική αναιμία λόγω έλλειψης φυλλικού οξέος, κύηση τρίτου τριμήνου και γαλουχία, βρέφη ηλικίας κάτω των δύο μηνών, βαριά νεφρική ανεπάρκεια. Επιπλέον σε ασθενείς με σοβαρή βλάβη του ηπατικού παρεγχύματος.

2.4 Ειδικές προφυλάξεις και προειδοποιήσεις κατά τη χρήση

2.4.1 Γενικά

Τα δισκία Σουλφαμεθοξαζόλης - Τριμεθοπρίμης δεν θα πρέπει να χορηγούνται σε ασθενείς με ιστορικό υπερευαισθησίας στις σουλφοναμίδες ή την Τριμεθοπρίμη. Η θεραπεία θα πρέπει αμέσως να σταματήσει με την πρώτη εμφάνιση ερυθημάτων στο δέρμα ή οποιαδήποτε άλλης σοβαρής ανεπιθύμητης ενέργειας όπως βήχας, δύσπνοια, αρθραλγίες, πυρετός, ωχρότητα, πορφύρα ή ίκτερος, πνευμονικά διηθήματα.

Το φάρμακο πρέπει να δίδεται με προσοχή σε ασθενείς με επηρεασμένη νεφρική και ηπατική λειτουργία, με πιθανή έλλειψη φυλλικού (π.χ. ηλικιωμένους, καταχραστές αιθανόλης, λαμβάνοντες αντιεπιληπτικά, πάσχοντες από σύνδρομο δυσαπορρόφησης, κακώς διατρεφόμενους) και σε εκείνους με σοβαρές αλλεργίες και βρογχικό άσθμα.

Γενικά, απαιτείται προσοχή και παρακολούθηση των αιματολογικών παραμέτρων γιατί έχουν σημειωθεί υπερευαισθησία, ακοκκιοκυτταραιμία και απλαστική αναιμία, σύνδρομο Stevens-Johnson (μείζον εξιδρωματικό πολύμορφο ερύθημα) και σύνδρομο Lyell (τοξική επιδερμική νεκρόλυση). Χορήγηση φαρμάκου σε ασθενείς με γνωστό ή ύποπτο για πορφύρα ιστορικό πρέπει να αποφεύγεται. Κατά τη θεραπεία αμυγδαλίτιδας – φαρυγγίτιδας οφειλόμενη στο βήτα αιμολυτικό στρεπτόκκοκο, είναι περισσότερο αποτελεσματική η Πενικιλλίνη.

Ο συνδυασμός χορηγήθηκε συμπτωματικά σε ασθενείς που ελάμβαναν κυτταροτοξικές ουσίες για τη θεραπεία λευχαιμίας χωρίς καμία ένδειξη ανεπιθύμητων ενεργειών στο μυελό των οστών ή το περιφερικό αίμα. Εξαιτίας πιθανότητας αιμόλυσης, το φάρμακο δεν θα πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με έλλειψη του ενζύμου αφυδρογονάση του εξαφωσφορικού εστέρα της γλυκόζης (G6PD), εκτός αν είναι απολύτως απαραίτητο και τότε στις ελάχιστες δυνατές δόσεις.

Όπως και με όλα τα φάρμακα που περιέχουν σουλφοναμίδες, απαιτείται προσοχή επίσης κατά τη χορήγηση σε ασθενείς με δυσλειτουργία του θυρεοειδούς.

Αλλαγές που μπορούν να συμβούν στις τιμές των αιματολογικών παραμέτρων χωρίς να συνοδεύονται από συμπτώματα, μπορεί να αναστραφούν με χορήγηση φυλλικού οξέος (5-10mg/ημέρα) χωρίς επιπτώσεις επί της αντιβακτηριακής δραστικότητας του φαρμάκου. Συμπληρωματική χορήγηση φυλλικού στη διατροφή πρέπει να εξετάζεται για τις περιπτώσεις ασθενών που λαμβάνουν άλλα φάρμακα ανασταλτικά της σύνθεσης του φυλλικού οξέος όπως Μεθοτρεξάτη, για ηλικιωμένους ασθενείς, για ασθενείς με υποψία ανεπάρκειας φυλλικού και σε παρατεταμένη χορήγηση υψηλής δοσολογίας του φαρμάκου.

Απαραίτητη είναι η εξασφάλιση τουλάχιστον 1,5L ούρων το 24ωρο για αποφυγή κρυσταλλουρίας.

Ηλικιωμένοι

Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών στους ηλικιωμένους, ιδίως όταν υπάρχουν και άλλα παθολογικά προβλήματα όπως διαταραχές της ηπατικής και νεφρικής λειτουργίας ή γίνεται ταυτόχρονη χρήση και άλλων φαρμάκων.

Οι πιο συχνά περιγραφόμενες σοβαρές αντιδράσεις σε ηλικιωμένους είναι βαριά δερματικά εξανθήματα, καταστολή μυελού, μείωση του αριθμού των αιμοπεταλίων με ή χωρίς κλινική πορφύρα. Σε εκείνους που λαμβάνουν ταυτόχρονα διουρητικά όπως θειαζίδες έχει περιγραφεί αυξημένη συχνότητα θρομβοκυτταροπενίας με πορφύρα. Η δόση σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια πρέπει να εξατομικεύεται .

Ασθενείς με Pneumocystis Jiroveci

Στις υψηλές δοσολογίες που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία πνευμονίας από Pneumocystis Jiroveci σε ασθενείς με Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας (AIDS), έχουν αναφερθεί εξάνθημα, πυρετός, ουδετεροπενία, θρομβοκυτταροπενία, υψηλές τιμές ηπατικών ενζύμων, υπερκαλιαιμία και υπονατριαιμία που καθιστούν αναγκαία τη διακοπή της θεραπείας. Αν υπάρξουν ενδείξεις καταστολής του μυελού των οστών, ο ασθενής πρέπει να λάβει συμπλήρωμα φυλλικού ασβεστίου (5-10 mg ημερησίως). Σοβαρές αντιδράσεις υπερευαισθησίας έχουν αναφερθεί σε ασθενείς με AIDS, όταν τους επαναχορηγήθηκε Σουλφαμεθοξαζόλη/Τριμεθοπρίμη, μερικές φορές και με διάστημα μεταξύ των δόσεων, μερικών ημερών.

2.4.2 Κύηση και γαλουχία

Δεν έχει αποδειχθεί η ασφάλεια χορήγησης του φαρμάκου σε γυναίκες κατά την περίοδο της κύησης. Να συμβουλευτείτε το γιατρό σας πριν πάρετε το φάρμακο αν είσαστε έγκυος. Συνιστάται στις έγκυες γυναίκες που χορηγείται φάρμακο να δίνεται 5-10mg φυλλικού οξέος την ημέρα. Αντενδείκνυται πλήρως κατά το τελευταίο τρίμηνο της κύησης.

Η Σουλφαμεθοξαζόλη και η Τριμεθοπρίμη απεκκρίνονται στο μητρικό γάλα δια τούτο, η χορήγηση του φαρμάκου σε γυναίκες κατά τη διάρκεια της γαλουχίας αντενδείκνυται. Μπορεί να προκαλέσει πυρηνικό ίκτερο.

2.4.3 Επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανημάτων

Καμία γνωστή.

2.4.4 Ιδιαίτερες προειδοποιήσεις για τα περιεχόμενα έκδοχα

Καμία.

2.5 Αλληλεπιδράσεις με άλλα φάρμακα ή ουσίες

Μπορεί να επιτείνει τη δράση των αντιδιαβητικών της Σουλφονυλουρίας, των κουμαρινικών αντιπηκτικών και των θειαζιδικών διουριτικών διότι προκαλεί την αποδέσμευση τους από τη λευκωματίνη. Συνιστάται προσεκτικός έλεγχος της αντιπηκτικής δράσης στη διάρκεια της θεραπείας με Σουλφαμεθοξαζόλη/Τριμεθοπρίμη. Σε αυτή την περίπτωση, πρέπει να προσδιορίζεται συχνά ο χρόνος πήξης και ο χρόνος προθρομβίνης.

Σε ηλικιωμένους ασθενείς που λαμβάνουν ταυτόχρονα διουρητικά, κυρίως θειαζίδια, φαίνεται ότι υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος θρομβοκυτοπενίας με ή χωρίς εμφάνιση πορφύρας. Επίσης, επιτείνει τη δράση της Μεθοτρεξάτης, λόγω μείωσης της απέκκρισης της από τους νεφρούς, της Φαινυτοϊνης και Πυριμεθαμίνης, καθώς επίσης αυξάνει και τη δράση των σαλικυλικών, Φαινυλοβουταζόνης και Προβενεσίδης.

Σε ασθενείς που λαμβάνουν Ινδομεθακίνη μπορεί να παρατηρηθούν αυξημένα επίπεδα Σουλφαμεθοξαζόλης στο αίμα, ενώ η δραστικότητα των τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών μπορεί να μειωθεί όταν συγχορηγούνται με το φάρμακο.

Αναστρέψιμη επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας έχει παρατηρηθεί σε ασθενείς που έλαβαν το φάρμακο και Κυκλοσπορίνη μετά από μεταμόσχευση νεφρού. Όταν η Τριμεθοπρίμη χορηγείται ταυτόχρονα με ουσίες όπως Προκαιναμίδη, Αμανταδίνη, που σε φυσιολογικές τιμές pH είναι υπό κατιονική μορφή και που επίσης αποβάλλονται με ενεργητική νεφρική απέκκριση, είναι δυνατόν να συμβεί ανταγωνιστική αναστολή της διαδικασίας που είναι δυνατόν να οδηγήσει σε αύξηση των επιπέδων του ενός ή και των δύο φαρμάκων στο πλάσμα.

2.6 Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

Δοσολογία από το στόμα για ενήλικες:

Διάρκεια θεραπείας:

Σε οξείες λοιμώξεις πρέπει να χορηγείται για τουλάχιστον 5 ημέρες ή έως ότου ο ασθενής παραμείνει ελεύθερος συμπτωμάτων για τουλάχιστον 2 ημέρες. Εάν η κλινική βελτίωση δεν είναι εμφανής έπειτα από θεραπεία επτά ημερών ο ασθενής πρέπει να επανεξετασθεί.

Οξείες μη επιπλεγμένες λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος: Σε γυναίκες με οξεία λοίμωξη του κατώτερου ουροποιητικού χωρίς επιπλοκές, αν και σε παλαιότερες μελέτες η μονοήμερη θεραπεία ήταν αποτελεσματική, σήμερα συνιστάται η χορήγηση βραχυχρόνιας θεραπείας διάρκειας τουλάχιστον 3 ημερών.

Για ουρολοίμωξη: 960mg κάθε 12 ώρες για 10 – 14 ημέρες

Για συγκέλλωση: Η ίδια δόση για 5 ημέρες

Για υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις: 240mg μια φορά την ημέρα πριν από την κατάκλιση για 6 μήνες.

Για χρόνια προστατίτιδα: 960mg 2 φορές την ημέρα για 12 εβδομάδες.

Για φαρυγγίτιδα από Neisseria γονόρροιας: 480mg μια φορά την ημέρα για 5 ημέρες.

Για λοίμωξη από Pneumocystis Jiroveci: 20mg/kg Τριμεθοπρίμης και 100mg/kg Σουλφαμεθοξαζόλης την ημέρα, κάθε 6 ώρες για 21 ημέρες.

Τρόπος χορήγησης:

Τα δισκία είναι προτιμότερο να λαμβάνονται ταυτόχρονα με τη λήψη ποσότητας φαγητού ή με αρκετή ποσότητα υγρού για να ελαχιστοποιηθεί η πιθανότητα γαστρεντερικών διαταραχών.

2.7 Yπερδοσολογία

Η μέγιστη ανεκτή δόση στον άνθρωπο δεν είναι γνωστή. Σημεία και συμπτώματα υπερδοσολογίας που αναφέρθηκαν με σουλφοναμίδες περιλαμβάνουν ανορεξία, κολικό, ναυτία, έμετο, διάρροια, ίλιγγο, ζάλη, κεφαλαλγία, υπνηλία, ψυχικές διαταραχές, διαταραχές της όρασης και απώλεια συνειδήσεως. Μπορεί να εμφανιστούν πυρετός, αιματουρία, ανουρία και κρυσταλλουρία. Δυσκρασίες του αίματος και ίκτερος είναι πιθανά συμπτώματα, από τα τελευταία που μπορεί να εμφανισθούν. Σημεία και συμπτώματα οξείας υπερδοσολογίας με Τριμεθοπρίμη περιλαμβάνουν ναυτία, έμετο, ζάλη, κεφαλαλγία, κατάθλιψη, σύγχυση και καταστολή του μυελού των οστών.

Ανάλογα με τα συμπτώματα, πρέπει να εφαρμόζονται τα παρακάτω γενικά υποστηρικτικά μέτρα: αποφυγή περαιτέρω απορρόφησης και ενίσχυση της νεφρικής απέκκρισης με διούρηση. Η αντιμετώπιση περιλαμβάνει τη χορήγηση υγρών ενδοφλεβίως, εάν η διούρηση είναι μικρή και η νεφρική λειτουργία είναι φυσιολογική.

Η οξίνιση των ούρων αυξάνει τη νεφρική απέκκριση της Τριμεθοπρίμης. Ο ασθενής πρέπει να παρακολουθείται στενά με μέτρηση των εμμόρφων συστατικών του αίματος και τις απαραίτητες εργαστηριακές εξετάσεις περιλαμβανομένων των ηλεκτρολυτών. Εάν συμβεί σημαντική δυσκρασία του αίματος ή ίκτερος πρέπει να δοθεί η ειδική θεραπεία για αυτές τις καταστάσεις.

Η περιτοναϊκή διύλιση δεν είναι αποτελεσματική και η αιμοδιύλιση είναι μέτρια αποτελεσματική στην απομάκρυνση της Σουλφαμεθοξαζόλης και της Τριμεθοπρίμης.

2.8 Ανεπιθύμητες ενέργειες

Στη συνήθη δοσολογία το φάρμακο γίνεται καλά ανεκτό. Μπορεί να εμφανιστούν:

Αντιδράσεις υπερευαισθησία: Γενικευμένο εξάνθημα, κνησμός, κνίδωση, πολύμορφο ερύθημα, σύνδρομο Stevens-Johnson, τοξική επιδερμική νεκρόλυση (σύνδρομο Lyell), ορονοσία, αποφολιδωτική δερματίτιδα, περιοφθαλμικό οίδημα, υπεραιμία επιπεφυκότων και σκληρών, φωτοευαισθησία, αρθραλγίες, αλλεργική μυοκαρδίτιδα, κεραυνοβόλος ηπατική νέκρωση.

Γαστρεντερικές διαταραχές: Γλωσσίτιδα, στοματίτιδα, ναυτία, εμετοί, κοιλιακά άλγη, διάρροια, ψευδομεμβρανώδης κολίτιδα, ηπατίτιδα, παγκρεατίτιδα. Πολύ σπάνια έχουν αναφερθεί χολοστατικός ίκτερος και ηπατική νέκρωση.

Ψυχιατρικές διαταραχές: Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις αναφοράς συμπτωμάτων όπως κεφαλαλγία, κατάθλιψη και ζάλη. Πολύ σπάνια έχουν αναφερθεί μεμονωμένες περιπτώσεις ψευδαισθήσεων, σπασμοί, νευροπάθεια με περιφερική νευρίτιδα και παραισθησία, αταξία, ίλιγγος και εμβοές.

Διαταραχές του μυοσκελετικού συστήματος, του συνδετικού ιστού και των ιστών: Έχουν αναφερθεί αρθραλγίες, μυαλγίες και μεμονωμένες περιπτώσεις ραβδομυόλυσης.

Αιματολογικές διαταραχές: Σπάνια έχουν αναφερθεί ακοκκιοκυτταραιμία, απλαστική αναιμία, θρομβοκυτταροπενία, ουδετεροπενία, πορφύρα, μεγαλοβλαστική αναιμία, υποπροθρομβιναιμία, λευκοπενία, αιμολυτική αναιμία, αιμόλυση σε ασθενείς με ανεπάρκεια ενζύμου G-6-PD, μεθαιμοσφαιριναιμία.

Επίσης, ήπια αύξηση, κρεατινίνης, πυρετός, ρίγη, περιφερική νευρίτιδα, οζώδης πολυαρτηρίτιδα, συνδρομο ερυθηματώδους λύκου, αλλεργική περικαρδίτιδα και μυοκαρδίτιδα, νεφρική ανεπάρκεια, ανουρία, ολιγουρία, κρυσταλουρία, χολοστατικός ίκτερος, ηπατική νέκρωση, άσηπτος μηνιγγίτιδα, υπονατριαιμία και υπερκαλιαιμία. Πολύ σπάνια ψευδομεμβρανώδη κολίτιδα, επιλοίμωξη από Candida Alhicans.

Σε περίπτωση που θεωρείται ότι το φάρμακο σας προκάλεσε κάποια ανεπιθύμητη ενέργεια παρακαλούμε να τη γνωστοποιήσετε στο θεράποντα ιατρό σας, στο φαρμακοποιό ή άλλο επαγγελματία του τομέα της υγείας, ή απευθείας στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων (Τηλ.κέντρο: 2132040000, Μεσογείων 284, 15562, Χολαργός, www.eof.gr).

2.9 Ημερομηνία λήξης του προϊόντος

Αναγράφεται στην εξωτερική συσκευασία. Σε περίπτωση που ημερομηνία αυτή έχει παρέλθει μην το χρησιμοποιήσετε.

2.10 Ιδιαίτερες προφυλάξεις για τη φύλαξη του προϊόντος

Να φυλάσσεται σε θερμοκρασία ≤25°C, σε θέση την οποία δεν βλέπουν και δεν προσεγγίζουν τα παιδιά. Να μη χρησιμοποιείται μετά την ημερομηνία λήξης που αναγράφεται στο κουτί.

Δεν απαιτείται ιατρική συνταγή.