ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ

ΑΡΧΑΙΟΙ ΧΡΟΝΟΙ (20ος-8ος π.Χ. αιώνας)

Κατά την αρχαιότητα το Πεζικό αποτελούσε τη βάση του Στρατού. Οπλισμένο με αμυντικά και επιθετικά όπλα, διεξήγαγε τον αγώνα με την κίνηση και την ισχυρή κρούση. Γι’ αυτότο λόγο διατηρούσε πολύ πυκνούς και μαζικούς σχηματισμούς ώστε να έχει ισχυρή δύναμη κρούσεως.

Τον κύριο όγκο κρούσεως αποτελούσε το βαριά οπλισμένο Πεζικό, που τασσόταν συνήθως σε αρκετά βαθείς σχηματισμούς, σε δύο γραμμές.

 

Το ελαφρύ Πεζικό τασσόταν, πριν από την εμπλοκή, στο μέτωπο ή στα πλευρά και όταν άρχιζε η μάχη επεδίωκε να επιφέρει όσο το δυνατό μεγαλύτερες απώλειες στον εχθρό και εξακολουθούσε σε όλη τη διάρκεια της μάχης να παρενοχλεί τον εχθρό, με τα μέσα του.

Οι ‘Ελληνες κατά τον Τρωϊκό Πόλεμο έφεραν τον οπλισμό της εποχής εκείνης που περιλάμβανε, δόρυ, τόξο, ακόντιο, σφενδόνα και για την άμυνα ασπίδα, κράνος και περικνημίδες. Οι αρχηγοί μάχονταν από χαμηλό δίτροχο άρμα που το έσυραν δύο άλογα.

Περισσότερα σε μορφή αρχείου PDF