ΚΟΝΓΚΟ
Η συμμετοχή της Ελλάδας στον πόλεμο της ανεξαρτησίας του Κογκό (1960-1961), αφορούσε την αποστολή 2 μεταφορικών αεροσκαφών Dakota C 47, για τη μεταφορά των ομογενών από τις επαναστατημένες περιοχές.

Το 1961, μετά την ανεξαρτησία του Κογκό, η Ελληνική αεροπορία απέστειλε στα πλαίσια του ΟΗΕ, το αεροπορικό απόσπασμα Κογκό, αποτελούμενο από 25 αξιωματικούς και υπαξιωματικούς.

Το απόσπασμα επέστρεψε στην Ελλάδα το Νοέμβριο του 1961.

Επιχείρηση "ARTEMIS" της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EE)
12 Ιουλίου – 01 Σεπτεμβρίου 2003
Με το υπ’ αριθμόν 1484 ψήφισμα της 30ης Μαΐου 2003 του Συμβουλίου Ασφάλειας του ΟΗΕ, αποφασίστηκε η ανάληψη ειρηνευτικής επιχείρησης στην Λαϊκή Δημοκρατία (Λ.Δ) του Κονγκό με αποστολή τη σταθεροποίηση και ασφάλεια στην περιοχή BUNIA.
Στα πλαίσια της επιχείρησης «ΑΡΤΕΜΙΣ», η οποία απετέλεσε την πρώτη αυτόνομη επιχείρηση της EE, η χώρα μας συμμετείχε από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο του 2003, με 2 Αξιωματικούς του Στρατού Ξηράς, στο Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ στο Παρίσι (EU Operations Headquarters – OHQ). Παράλληλα είχε διαθέσει και 1 αεροσκάφος C 130 για την εκτέλεση μεταφορών προσωπικού και υλικού, με εκτέλεση δυο πτήσεων ανά μήνα, επί δρομολογίου Ελευσίνα – Ιστρές (Γαλλία).

EUFOR RD CONGO (EU Force Republique Democratique de CONGO)
24 Ιανουαρίου – 30 Νοεμβρίου 2006
Στις 24 Ιανουαρίου 2006, ο ΟΗΕ κάλεσε την ΕΕ να διαθέσει μια κατάλληλη δύναμη εφεδρειών που θα ενίσχυε τις δυνατότητες ταχείας αντίδρασης της Αποστολής του ΟΗΕ MONUC (UN Organization Mission in the Democratic Republic of the Congo) κατά τη διάρκεια και το μετέπειτα διάστημα των προεδρικών εκλογών στη Λ. Δ. του Κονγκό. Αποστολή της δύναμης της ΕΕ ήταν η υποστήριξη, εάν απαιτηθεί, της MONUC κατά την όλη διαδικασία των εκλογών και τη μετεκλογική περίοδο.

Η χώρα μας στην εν λόγω επιχείρηση συμμετείχε με:
α. Ένα μεταφορικό αεροσκάφος C – 130.
β. Διάθεση τριών και ενός επιτελών στo Στρατηγείο Επιχειρήσεων (OHQ) και στο Στρατηγείο Δυνάμεων (Force Headquarters – FHQ) της επιχείρησης αντίστοιχα. Στις 4 Απριλίου άρχισε η στελέχωση του OHQ στο Πότσδαμ Γερμανίας, με τρεις Αξιωματικούς. O Έλληνας του ΣΞ στελέχωσε θέση επιτελούς στο FHQ στην Κινσάσα, από τις 30 Ιουλίου 2006, οπότε μετέβη στη Λ.Δ του Κονγκό μαζί με το Α/Φ C-130 της ΠΑ.
Επίσης, με το αεροσκάφος μετέβη στη Λ.Δ του Κονγκό και το κλιμάκιο υποστήριξής του, αποτελούμενο από 27 συνολικά στελέχη της ΠΑ.

ΚΟΥΒΕΪΤ
Μετά τον Πόλεμο του Κόλπου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ καθόρισε τη δημιουργία αποστρατικοποιημένης ζώνης πλάτους 15 χιλιομέτρων, κατά μήκος της συνοριακής γραμμής Ιράκ - Κουβέϊτ.
 

Για τον έλεγχο της ζώνης αναπτύχθηκε δύναμη παρατηρητών του ΟΗΕ, στην οποία συμμετείχε και η Ελλάδα με 5 αξιωματικούς του Στρατού Ξηράς.

Η δύναμη παρέμεινε στην περιοχή από τον Απρίλιο του 1991 μέχρι το Μάρτιο του 2003, οπότε και ξέσπασε ο πόλεμος στο Ιράκ.

ΒΟΡΕΙΟ ΙΡΑΚ
Τον Ιούλιο του 1991 ο ΟΗΕ συγκρότησε τη «Δύναμη Φρουρών του Β. Ιράκ, με σκοπό την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στον τοπικό πληθυσμό.

Η Ελλάδα συμμετείχε μέχρι το Μάρτιο του 2003, με αριθμό στελεχών και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.

Η αποστολή στο Β. Ιράκ τερματίστηκε στις 22 Μαρτίου 2003 λόγω της έναρξης του δευτέρου Πολέμου στον Κόλπο.

ΣΟΜΑΛΙΑ UNITAF

Φεβρουάριοs 1993 – Μάρτιος1994

Η αποστολή του ΟΗΕ στη Σομαλία (UNITAF – UN Interim Task Force) συγκροτήθηκε με σκοπό την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο λαό της Σομαλίας, ο οποίος υπέφερε από τον εμφύλιο πόλεμο, που είχε ξεσπάσει στη χώρα από το 1991.

Η Ελλάδα συμμετείχε στην ειρηνευτική αποστολή με Διακλαδικό Λόχο Διοικητικής Μέριμνας, με την επωνυμία «Ελληνικό Απόσπασμα Σομαλίας.

Η Ελληνική δύναμη (106 άνδρες) παρέμεινε στη Σομαλία από το Φεβρουάριο 1993 μέχρι το Μάρτιο 1994, οπότε και επαναπατρίστηκε.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής της στη Σομαλία, το Ελληνικό Απόσπασμα εκτέλεσε αξιόλογο ανθρωπιστικό έργο, ενώ απώλεσε 1 υπαξιωματικό από πυρά ατάκτων σκοπευτών.

EU NAVFORCE Somalia (Επιχείρηση “ATALANTA”)

Ιανουάριος 2009 – Απρίλιος 2010

Η Επιχείρηση “ATALANTA” αποτέλεσε επιχείρηση της ΕΕ για την αποτροπή της πειρατείας από τις ακτές της Σομαλίας.

Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Σομαλίας κατά το 2008 ζήτησε βοήθεια από τον Πρόεδρο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για να καταπολεμήσει την πειρατεία και την ένοπλη ληστεία από τις ακτές της Σομαλίας.
Τον Ιούνιο 2008 το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ψήφισε ομόφωνα μια απόφαση που εξουσιοδοτούσε τα έθνη, που θα είχαν την έγκριση της Κυβέρνησης της Σομαλίας, να εισέλθουν στα χωρικά ύδατα της χώρας και να αντιμετωπίσουν τους πειρατές.

Η Ελλάδα, με απόφαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ της 12-11-2008), ενέκρινε τη συμμετοχή του Πολεμικού της Ναυτικού, καθώς και την ανάληψη της Τακτικής Διοίκησης της Επιχείρησης από ανώτατο αξιωματικό.

Ο Αρχιπλοίαρχος Αντώνιος Παπαϊωάννου, κατά το πρώτο τετράμηνο του 2009, έγινε Διοικητής της Ναυτικής Δύναμης αναφέροντας απευθείας στον Αντιναύαρχο Jones στο Northwood της Αγγλίας (ο οποίος ήταν Διοικητής του OHQ της ΕΕ που παρακολουθούσε την Επιχείρηση).

Το ΓΕΣ συμμετείχε στην υπόψη επιχείρηση:
α. Από τον Ιανουάριο έως τον Ιούνιο 2009, με δύο Αξιωματικούς στον Προκεχωρημένο Χώρο Υποστήριξης (Forward Support Area – FSA) στο Τζιμπουτί.
β. Από τον Ιούλιο έως το Δεκέμβριο 2009 με έναν Αξιωματικό στο FSA.
γ. Από το Σεπτέμβριο έως το Δεκέμβριο 2009 με έναν Αξιωματικό (ΥΓ) επί της Φρεγάτας «ΑΔΡΙΑΣ».
δ. Από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο 2010 με δύο Αξιωματικούς στο OHQ της ΕΕ (Northwood Αγγλίας).

EUTM (EU Training Mission) Somalia

Απρίλιος – Σεπτέμβριος 2010

Η ΕΕ αποφάσισε τον Ιανουάριο 2010 τη δημιουργία μιας εκπαιδευτικής αποστολής για την εκπαίδευση των Σομαλικών Δυνάμεων Ασφαλείας.

Το Στρατηγείο της Δύναμης (FHQ) δημιουργήθηκε στην πρωτεύουσα Kampala της Ουγκάντας, ενώ το στρατόπεδο εκπαιδεύσεως στην πόλη Bihanga (απόσταση περίπου 300 km ΔΥΤΙΚΑ από την πρωτεύουσα Kampala).

Το ΓΕΣ συμμετείχε στην επιχείρηση από τον Απρίλιο έως το Σεπτέμβριο 2010 με δύο (2) Αξιωματικούς [Εκπαιδευτές Υπαξιωματικών (NCO – Training)].

ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ ECMM – EUMM

Η Αποστολή Επιτήρησης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (European Community Monitoring Mission – ECMM) αναπτύχθηκε τον Ιούλιο του 1991, μετά από κοινή απόφαση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας με σκοπό την παρακολούθηση της εφαρμογής των συμφωνιών κατάπαυσης του πυρός, ανάμεσα στις αντιμαχόμενες πλευρές.

Η Ελλάδα έλαβε μέρος από τον Ιούλιο 1991 μέχρι το Δεκέμβριο 1993 με 9 Αξιωματικούς του Στρατού Ξηράς.
Ακολούθως, από τον Ιανουάριο μέχρι και τον Ιούνιο του 1994, διάστημα κατά το οποίο η Ελλάδα ασκούσε την Προεδρία της ΕΕ, η συμμετοχή αυξήθηκε στα 92 στελέχη και των τριών Κλάδων των ΕΔ.

Η ΕΕ στη συνέχεια δημιούργησε την αποστολή παρατηρητών EUMM (European Union Monitoring Mission – ΕUMM), με σκοπό την ειρηνική επίλυση του προβλήματος της πρώην Γιουγκοσλαβίας.

Από τον Ιούλιο 1994 η χώρα μας συμμετείχε στην EUMM με 6 παρατηρητές και των τριών Κλάδων των ΕΔ μέχρι τον Ιανουάριο 2008, οπότε τερματίσθηκε και η συμμετοχή της Ελλάδας στην υπόψη επιχείρηση.

Δ. ΣΑΧΑΡΑ
Η Ελλάδα, από το Σεπτέμβριο 1991, διέθετε στον ΟΗΕ έναν Αξιωματικό, εκ περιτροπής από τους τρείς Κλάδους των ΕΔ, ως παρατηρητή της Ειρηνευτικής Αποστολής για την Οργάνωση Δημοψηφίσματος στη Δ. Σαχάρα (MINURSO – Mission des Nations Unies pour l’ organization d’un Referendum au Sahara Occidental).

Αρχικά η αποστολή της Δύναμης ήταν η ομαλή διεξαγωγή του δημοψηφίσματος για την ενσωμάτωση της Δ. Σαχάρας στο Μαρόκο.

Η μετέπειτα αποστολή της Δύναμης ήταν η διατήρηση της κατάπαυσης του πυρός μεταξύ των δυνάμεων του Μαρόκο και των α-νταρτών του κινήματος «Πολισάριο», που δραστηριοποιούνταν στην περιοχή.

Η συμμετοχή της χώρας μας στην υ-πόψη επιχείρηση τερματίσθηκε το Δεκέμβριο 2011.

ΓΕΩΡΓΙΑ UNOMIG (UN Observer Mission in Georgia)

Η σύγκρουση στην Αμπχαζία, που βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο της Μαύρης Θάλασσας, στη βορειοδυτική περιοχή της Δημοκρατίας της Γεωργίας, άρχισε με κοινωνικές αναταραχές και προσπάθειες από τις τοπικές αρχές να διαχωριστούν από τη Δημοκρατία.

Κλιμακώθηκε με μια σειρά ένοπλων συγκρούσεων το καλοκαίρι του 1992, όταν η κυβέρνηση της Γεωργίας απέστειλε 2.000 στρατεύματα της στην Αμπχαζία. Η άγρια πάλη που επακολούθησε είχε σαν αποτέλεσμα 200 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Η ηγεσία της Αμπχαζίας εγκατέλειψε τη πρωτεύουσα Sukhumi και υποχώρησε στην πόλη Gudauta.

Για την παρακολούθηση και τον έλεγχο της εφαρμογής, από τα συμβαλλόμενα μέρη, της συμφωνίας εκεχειρίας και του διαχωρισμού των δυνάμεων που υπογράφηκαν στη Μόσχα στις 14 Μαΐου 1994, καθιερώθηκε αρχικά στις 24 Αυγούστου 1993 με το υπ’ αριθμ. 858/1993 ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ η Αποστολή «UN Observer Mission in Georgia (UNOMIG)».

Στην Αποστολή η χώρα μας συμμετείχε από το Σεπτέμβριο 1994 έως τον Απρίλιο 2009, οπότε τερματίσθηκε από τον ΟΗΕ, με πέντε (5) στελέχη, δύο (2) του Σ.Ξ., δύο (2) του Π.Ν. και ένα (1) της Π.Α.

EUMM (European Union Monitoring Mission)
Σεπτέμβριος 2008 – Ιανουάριος 2012

Με τον πόλεμο της Νότιας Οσετίας τον Αύγουστο 2008, η ΕΕ αποφάσισε, στις 15 Σεπτεμβρίου 2008, την ανάπτυξη μιας αποστολής στη Γεωργία, με κύριο στόχο την αποκατάσταση της σταθερότητας και ομαλότητας στην περιοχή, διαμέσου μιας ομάδας παρατηρητών (πάνω από 200 ειδικοί εμπειρογνώμονες).

Η παραπάνω Ομάδα πραγματοποιούσε ελέγχους ρουτίνας στην περιοχή που περιλαμβάνει την Γεωργία, την Νότια Οσετία και την Αμπχαζία και παρακολουθούσε το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την επιβολή της Συνθήκης Ειρήνης μεταξύ Γεωργίας και Ρωσίας, της 12 Αυγούστου 2008.

ΑΛΒΑΝΙΑ Ελληνική Δύναμη Αλβανίας (ΕΛΔΑΛ) – Ελληνική Αποστολή Διοικητικής Μέριμνας στην Αλβανία (ΕΛΑΔΜΑ)

Απρίλιος 1997 – 2003

Για την αντιμετώπιση της κρίσης, που ξέσπασε τον Μάρτιο του 1997 στην Αλβανία, αποφασίστηκε η δημιουργία μιας Πολυεθνικής Δύναμης Προστασίας, για τη διευκόλυνση της ασφαλούς και έγκαιρης διανομής της ανθρωπιστικής βοήθειας.
Στις 5 Απριλίου 1997, μετέβη στην Αλβανία, η πρώτη Ελληνική Δύναμη Αλβανίας (ΕΛΔΑΛ), συνολικής δύναμης 803 ανδρών με 224 οχήματα, στα πλαίσια της Επιχείρησης «ALBA».

Κατά τη διάρκεια της παραμονής της Ελληνικής Δύναμης στην Αλβανία, εκτελέσθηκαν αποστολές αναγνώρισης, εξασφάλισης δρομολογίων και συνοδείας Ανθρωπιστικής Βοήθειας Διεθνών Οργανισμών στην Κεντρική και Νότια Αλβανία, καθώς επίσης μεταφορά και προστασία των παρατηρητών του ΟΑΣΕ, κατά τη διάρκεια των Βουλευτικών Εκλογών του Ιουνίου 1997.

Εκτός από τα παραπάνω η Ελλάδα, στα πλαίσια Επιχειρήσεων Ανθρωπιστικής Βοήθειας, συνέβαλε στην αντιμετώπιση της κρίσης στην Αλβανία με αποστολή συνολικά 80 τόνων διαφόρων ειδών ανθρωπιστικής βοήθειας προς τις Ένοπλες Δυνάμεις της Αλβανίας και την πόλη των Αγ. Σαράντα με Αεροσκάφη της Πολεμικής Αεροπορίας και Αρματαγωγά του Πολεμικού Ναυτικού. Η συνολική αξία της προαναφερθείσας ανθρωπιστικής βοήθειας κυμάνθηκε στο ποσό των 30.000.000 δρχ. συμπεριλαμβανομένου του υγειονομικού υλικού, ενώ παράλληλα διατέθηκαν πέντε (5) Αξιωματικοί των τριών Κλάδων με επικεφαλής Ταξίαρχο και αποστολή τη συνδρομή στο έργο της αναδιοργάνωσης των Αλβανικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Μετά την ολοκλήρωση της αποστολής της δύναμης προστασίας (FMP) εντός των χρονικών ορίων της υφισταμένης εντολής, άρχισε η αποχώρηση της ΕΛΔΑΛ που μερικώς ολοκληρώθηκε τον Αύγουστο 1997.

Εν τω μεταξύ μετά από διμερή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας και την υπογραφή σχετικού πρωτοκόλλου (25 Σεπτεμβρίου 1997), παρέμεινε στο στρατόπεδο ISBERISH η Ελληνική Στρατιωτική Αποστολή Συνδέσμων – Συμβούλων καθώς και η νέα Ελληνική Δύναμη Αλβανίας, με αποστολή τη συνδρομή στην αναδιοργάνωση των Αλβανικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Η κρίση του Κοσσυφοπεδίου που επακολούθησε (1999) είχε σαν αποτέλεσμα την εισροή μεγάλου κύματος προσφύγων στην Αλβανία. Η Αλβανική Κυβέρνηση δήλωσε αδυναμία στέγασης και σίτισής τους και ζήτησε τη συνδρομή της διεθνούς κοινότητας.

Η Ελληνική Κυβέρνηση ευαισθητοποιήθηκε αμέσως και μέσω της Ελληνικής Δύναμης άρχισε να αποστέλλει βοήθεια. Στα πλαίσια αντιμετώπισης της κρίσης στο Κοσσυφοπέδιο, με διαταγή του ΓΕΕΘΑ στις 08 και 09 Απριλίου 1999 διατέθηκαν αρχικά στην Αλβανία ένα (1) Τμήμα ΜΧ, ένα (1) Ελικόπτερο CH-47D, ιατρικό προσωπικό, επτά (7) κινητά μαγειρεία και δύο (2) κινητοί φούρνοι. Στη συνέχεια, μετά την έκδοση από το ΝΑΤΟ του Επιχειρησιακού Σχεδίου “ALLIED HARBOUR”, το οποίο προέβλεπε την ανάπτυξη στην Αλβανία Νατοϊκής Δύναμης με την ονομασία «Δύναμη Αλβανίας» (AFOR) και με αποστολή τη συνδρομή της κυβέρνησης της Αλβανίας και των διεθνών οργανισμών στο έργο της παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας στους πρόσφυγες, διατέθηκαν στην AFOR κα συγκεκριμένα στη Γαλλική Ταξιαρχία του Νότου (TF SOUTH), μέχρι τέλους Απριλίου 1999, ένας Λόχος ΠΖ, ένας Λόχος ΜΧ και μία Διμοιρία Μεταφορών, συνολικής δύναμης 170 περίπου αξιωματικών και οπλιτών.

Η Ελληνική Δύναμη παρέμεινε στην Αλβανία μέχρι το τέλος της αποστολής της Συμμαχικής Δύναμης στην Αλβανία, στις 31 Αυγούστου 1999.

Στις 23 Οκτωβρίου 1999 μεταξύ Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας Ελλάδας και Υφυπουργού Άμυνας Αλβανίας υπογράφηκαν συμπληρωματικές Συμφωνίες, στην εφαρμογή πρωτοκόλλου βοήθειας, σύμφωνα με τις οποίες η Ελληνική Δύναμη μετονομάσθηκε σε Ελληνική Αποστολή Διοικητικής Μέριμνας στην Αλβανία (ΕΛΑΔΜΑ).

Ο σκοπός αυτών των Συμπληρωματικών Συμφωνιών ήταν ο καθορισμός δραστηριοτήτων για :
α. Οικοδόμηση του Στρατιωτικού Νοσοκομείου του Αργυροκάστρου.
β. Επισκευή και ανακατασκευή της υποδομής του Στρατιωτικού Αεροδρομίου RINAS.
γ. Υποδομή της Ναυτικής Βάσης Δυρραχίου.
δ. Οργάνωση και εφοδιασμό της Ταξιαρχίας Άμεσης Επέμβασης στα Τίρανα και οποιονδήποτε άλλων μελλοντικών έργων ήθελε αποφασιστούν μεταξύ των δύο μερών.
ε. Φρούρηση και ασφάλεια του προσωπικού, των υλικών και των μέσων που αποστέλλονταν στην Αλβανία για την εφαρμογή των παραπάνω σκοπών.

Στις 30 Ιουλίου 2000 επαναπατρίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της Ελληνικής Δυνάμεως.

Στις 01 Αυγούστου 2000 δημιουργήθηκε η νέα Ελληνική Δύναμη, στα πλαίσια της Νατοϊκής επιχείρησης «JOINT GUARDIAN», η οποία είχε έδρα το στρατόπεδο «PLEPA» στο Δυρράχιο και αποτελούνταν από ένα Λόχο Πεζικού, μία Διμοιρία Μηχανικού και Εθνικό Στοιχείο Υποστήριξης, συνολικής δύναμης 95 ανδρών (με 33 οχήματα). Η Ελληνική Δύναμη Αλβανίας (ΕΛΔΑΛ – 3) είχε σαν αποστολή την εξασφάλιση της δυνατότητας ακώλυτης οδικής επικοινωνίας μεταξύ του πολιτικού αεροδρομίου RINAS και του λιμανιού του Δυρραχίου, καθώς επίσης και την ανάπτυξη και διατήρηση σχέσεων συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης με τις Αλβανικές αρχές. Επιπλέον, συνεχίστηκε η παραμονή των 4 Αξιωματικών Συνδέσμων - Συμβούλων, με αποστολή τη συνδρομή στην προσπάθεια αναδιοργάνωσης των Αλβανικών Ενόπλων Δυνάμεων μέχρι το 2003, οπότε και επαναπατρίστηκαν.

NΑΤΟ Headquarters Tirana (NHQTi)

Προκειμένου να διατηρηθεί η σταθερότητα στα Βαλκάνια, στις 17 Ιουνίου 2002, το ΝΑΤΟ μετασχημάτισε την προηγούμενη KFOR Communication Zone WEST [COMMZ (W)] σε ένα νέο ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο στα Τίρανα (NHQTi).

Το Στρατηγείο είχε ως αποστολή να διευκολύνει το συντονισμό μεταξύ της Κυβέρνησης της Αλβανίας, των Οργανώσεων της Διεθνούς Κοινότητας και του ΝΑΤΟ.

Το 2004 και για διάρκεια ενός έτους η χώρα μας διαδέχθηκε την Ιταλία στη διοίκηση του NHQTi και η Ελληνική δύναμη αποτελείτο από ένα Λόχο Υποστήριξης Στρατηγείου (δυνάμεως 47 ανδρών) και αριθμό επιτελών σ’ αυτό. Στις 21 Δεκ 05 αναχώρησε ο παραπάνω Ελληνικός Λόχος.

Από το Μάρτιο 2006 έως το Μάρτιο 2008 η χώρα μας διέθεσε έναν ανώτατο αξιωματικό (βαθμού Ταξιάρχου) ως Διοικητή του Στρατηγείου και 14 Αξιωματικούς και Οπλίτες (από τους τρεις κλάδους των Ελληνικών ΕΔ), για κάλυψη θέσεων στο Επιτελείο.

Από το Μάρτιο 2008, η Ελλάδα διέθεσε στο NHQTi 3 Αξιωματικούς, οι οποίοι επαναπατρίστηκαν στις 30 Ιουνίου 2010.

Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αργυροκάστρου (ΣΝΑΡΓΥΡ)

Ιούλιος 2004 – Δεκέμβριος 2008

Το στρατιωτικό νοσοκομείο Αργυροκάστρου (ΣΝΑΡΓΥΡ), άρχισε να λειτουργεί τον Ιούλιο 2004, στο πλαίσιο της διμερούς τεχνικής συμφωνίας που υπογράφηκε στην Αθήνα, στις 25 Νοεμβρίου 2002 και εγκρίθηκε με το Νόμο 3244 (ΦΕΚ 104Α / 1 Ιουνίου 2004). Η συμφωνία προέβλεπε τη λειτουργία του νοσοκομείου κατ’ αρχήν για ένα έτος, με στελέχωση ελληνικού στρατιωτικού προσωπικού και πλήρως εξοπλισμένο με σύγχρονο ιατρικό και βοηθητικό εξοπλισμό με μέριμνα της Ελλάδας, προκειμένου να προσφέρει υγειονομικές υπηρεσίες υψηλού επιπέδου.

Το κόστος κατασκευής και εξοπλισμού του νοσοκομείου ανήλθε στο ποσό των 2.551.233 € και το ετήσιο κόστος στελέχωσης, ιατροφαρμακευτικού υλικού, τροφοδοσίας ασθενών και συντήρησης – λειτουργίας του, ανερχόταν στο ποσό των 4.573.233 €.

Στις 12 Δεκεμβρίου 2008 πραγματοποιήθηκε ειδική τελετή για την παράδοση του κτιρίου και της υλικοτεχνικής υποδομής στο ΥΠΑΜ Αλβανίας.

ΣΟΥΔΑΝ
Από το Μάιο του 2005, ο ΟΗΕ ανέπτυξε δύναμη παρατηρητών, με την ονομασία UNMIS (United Nations Mission In Sudan), στο Νότιο Σουδάν για την υποστήριξη εφαρμογής της Συνθήκης Ειρήνης μεταξύ της Κυβέρνησης του Σουδάν και των ανταρτών του Ν. Σουδάν.

Η Ελλάδα, μετά από σχετικό αίτημα του ΟΗΕ, συμμετείχε στην αποστολή με 6 επιτελείς και παρατηρητές και των τριών Κλάδων των ΕΔ.

Τον Ιανουάριο 2012 επαναπατρίσθηκε ο Αξιωματικός του ΣΞ που συμμετείχε στην Επιχείρηση, οπότε τερματίσθηκε η συμμετοχή του ΓΕΣ σε αυτή.

ΛΙΒΑΝΟΣ
Οι εχθροπραξίες στο έδαφος του Λιβάνου, διήρκησαν έως την 14 Αυγούστου 2006 οπότε και συνεκφωνηθεί εκεχειρία κατόπιν σχετικής απόφασης (1701) του Συμβουλίου Ασφαλείας (ΣΑ) των Η.Ε.

Από την 17 Αυγούστου 2006 άρχισε η αποχώρηση των Ισραηλινών από το κράτος του Λιβάνου και η σταδιακή αντικατάστασή τους από τις Λιβανικές Ε.Δ με την αρωγή διεθνούς δυνάμεως υπό την αιγίδα των Η.Ε (UNIFIL – UN Interim Force in Lebanon).

Το ΓΕΣ συμμετείχε στη δύναμη των ΗΕ με ένα (1) Αξιωματικό στο Στρατηγείο της UNIFIL, στην πόλη ΝΑΚΟΥΡΑ του Λιβάνου, μέχρι το Δεκέμβριο 2011.

ΤΣΑΝΤ
Οι βίαιες συγκρούσεις στο Darfur προκάλεσαν μεγάλο κύμα προσφύγων περίπου 230.000 ατόμων που κατάφυγαν στο Τσαντ και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Η περιοχή βρέθηκε να αντιμετωπίζει μία κρίση ανθρωπιστικού χαρακτήρα χωρίς να έχει τη δυνατότητα να τη διαχειριστεί.

Με πρωτοβουλία της Γαλλίας συζητήθηκε η ανάληψη δράσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) για την αντιμετώπιση της κρίσης και κατόπιν σχετικής απόφασης (1778/2007) της 25 Σεπ 07 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑ/ΗΕ), αποφασίστηκε στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (ΕΠΑΑ) η υποστήριξη ανάλογης επιχείρησης (EUFOR TCHAD).

Με απόφαση του ΚΥΣΕΑ τον Δεκ του 2007 αποφασίστηκε η έγκριση συμμετοχής της χώρας μας με διάθεση προσωπικού και μέσων όπως:
α. Ενός (1) μεταφορικού αεροσκάφους C-130 για εκτέλεση τακτικών αερομεταφορών μεταξύ των αεροδρομίων N’DJAMENA και ABECHE.
β.  Τριών (3) επιτελών προς υποστήριξη του Επιχειρησιακού Στρατηγείου (OHQ) στο Παρίσι.
γ.  Ενός (1) επιτελούς προς υποστήριξη του Στρατηγείου Δυνάμεων (FHQ) στο Τσαντ.

Το Σεπτέμβριο 2008 τερματίσθηκε η συμμετοχή της χώρας μας στην Επιχείρηση.